Bergarako amodiozko gutunen lehiaketa

Bergarako amodiozko gutunen lehiaketako sari banaketan izan naiz gaur. Patxi Zubizarreta idazlea izan da irabazle. Eta nolako irabazlea, gainera!
Eszenatokira igo da, zakutxo berde bat eta karpetatxo bat eskuan hartuta. Eskerrak eman dizkio lehenik jende guztiari, eta hizketan hasi da ondoren. Zakutxo berdea hartu du eskuartean, eta ireki egin du. Antzina, gutunak idatzi beharrean, gauzak esateko objektuak erabiltzen zirela esan, eta zakutxotik giltza bat atera du: "giltza bat oparitzeak baten bihotza irekitzeko giltza irudikatzen du". Azukre koxkor bat gero: "gozoa zara". Intxaur bat: "nire barnean zaitut". Maskor bat: "Bergaran edo Gasteizen egon arren, itsasoaren alboan sentiarazten nauzu". Masusta gorri bat: "gorritu egiten nauzu". Luma bat azkenik: "hegan eginarazten didazu". "Horixe baita gutunen helburua, ezta? Norbait hegan eramatea, nahi duzun lekuraino. Hemen doa nirea."
Gutuna irakurtzen hasi da, biolinen soinuaren harmoniari jarraituz. Artista hutsa, bai horixe!

Letrak, zientziak, artea?

Ezetz; ez dela letra, zientzia edo arte kontua; ez dela soldata kontua; ez dela prestigio kontua, joder!
Egiten duzuna maitatzean dago koska, egiten duzuna maitasunez egitean! Barruan duzun hori kanpora ateratzean, azkenengo tanttara arte, zure sorkuntza eta imaginazio pittin bat ere barruan laga gabe! Kontua zure burua errespetatzea dela, zure barnean dagoen horri fidela izatea beti! Maite duzuna egitea ez da inoiz hutsala, ez da inoiz denbora galtzea! Zu zarela garrantzitsu, zu zarela zure etorkizunaren jabe; ezta aurreiritziak, ezta gainerakoen iritzia ere: zu eta ez besterik!

Orri zuri baten itxaropena

Bazen ordua zaharrari agur esan eta aitonak oparitu zidan koaderno gorri bizia hasteko. Ireki, eta paperaren eta larru berriaren usaina arnastu nuen. Ba al zen orri zuri baten potentzial eta itxaropena gaindi zezakeen zerbait? Zer izan zitekeen asebetegarriagoa? Ez zen axola laster kaligrafia trauskil batek betetzea; ez zen axola nire lerroak okertzea, era sahiestezin batean eskuineko izkinarantz makurtzea; ez zen axola nik tintaz zirriborroak egitea, ezta marrazkiak nire imaginazioan baino askoz okerrago irtetea ere. Hori guztia ez zen axola. Benetan balio zuena aukera bera zen. Bizi daitekeelako bat aukera hutsez, denbora batez soilik bada ere.


- Jaqueline Kelly, El curioso mundo de Calpurnia Tate