Egizu jauzi.

Jaio bezain laster, bide batean edo bestean jartzen zaitu bizitzak. Bideetako batek antzokiko eserlekuetara eramaten zaitu; eserleku erosoak dira, eta ikusle bakoitzak bat du bermatuta. Beste bideak, ordea, antzokiko eszenatoki gainera eramaten zaitu; bertan, rol arrotz bat antzeztu behar duzu. Aktore gehienek ez dute beren lana maite. Badakite badagoela eszenatokitik jauzi egiteko aukera, eserleku eroso horietako batean eseri eta antzezlana gustura ikusi ahal izateko. Batzuek berehala hartzen dute erabakia: jauzi egin, eta eserlekurik ez badago ere lurrean eseriko direla diote, aktore lanak egiteaz aspertu baitira dagoeneko. Hala ere, lurrean hotz handiagoa egiten du. Gainera, eserlekuetako ikusle batzuek uste dute antzezleek ez dutela eserleku bat merezi; beste batzuk eserleku bat uzteko prest daude, ordea, eta eskua luzatzen diete aktoreei errazago salto egin dezaten. Aktoreetako asko beldurtiak dira, baina: estenatokitik jauzi egiten badute, ezin izango dira berriro ere itzuli. Agian lurrean eseri beharko dira betiko, eta ez dute halakorik nahi. Izan ere, eszenatokian badute leku bat. Deserosoa da, bai, baina leku bat da azken finean. Asko erretiratuko dira aktore, armairutik irten ezinean.
   

Neska perfektuek ikaratu egiten ninduten.

Neska perfektuek ikaratu egiten ninduten. Ez nintzen haiengana hurbiltzera ausartzen, gaizki usainduko ote nuen beldurrez. Haien eta nire artean izugarrizko desberdintasunak zeudela iruditzen zitzaidan, substantzia desberdinez osatuta bageunde bezala. Haien esku hotzek ez zuten izerdi tantarik botatzen, eta ez ziren sekula santan zikintzen. Haien ileak forma zehatz hori mantzentzen zuen beti. Ez zekiten zer zen ere ukondoak gorputzaren kontra estutu beharra, besapeetako orban ilun eta lotsagarri horiek ezkutatu nahian. Ez zuten inoiz, sekula sentitzen odol jario txiki hori, konpresa indartsuenak ere jasan ezin duen extra hori, beldurgarriro zure izterren artetik ihes egiten duena. Ez, inoiz ez; haien hilekoa diskretua zen; ama natura haien alde zegoen beti eta ez zien huts egiten. Nire normaltasuna inoiz ez zen haien fintasunaren parean egongo; beranduegi zen, gure arteko aldea handiegia zen zegoeneko.

- Alice Munro, nik itzulia.