Zerutik zintzilik gaude; heriotza dugu txotxongilo gidari. "Bizitza da heriotzari aurre egiten dioten funtzioen multzoa", aipatzen zuen Anjel Lertxundik F.X.Bichat bere Eskarmentuaren paperak lanean. Zenbat aldatzen gaituen heriotzaren hats epelak, nola harrotzen dituen hipokresiaren hautsak heriotzaren kapa luze urratuak. Nietzschek zioen bizitza bakarra zen arren, behin eta berriz bizitzera kondenatuta geundela, etengabeko ziklo batean. Beraz, egunez egun egindakoaz harro sentitzea — edo, gutxienez, ez damutzea — zen kontua, bihar hiltzekotan bizitakoaz poztea. Konpetentzia handiegia da hilerrian; zeruan baino, lurrean dago dir-dir egiteko aukera.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina