Piano huts bat Amsterdameko geltokian.

Piano bat dago Amsterdameko geltokian.
Piano huts bat.
Ukituko duten hatz batzuen zain dago.
Gozatuz batera, gainerakoak gozarazteko zain dago.
Geltokia hutsik dago, triste.
Bikote bat gerturatu da pianora.
Aulkian eseri dira bata bestearen ondoan, eta magia sortu dute.
Haien hatzek pianoaren tekla guztiak laztandu dituzte.
Geltokia alaitu da, eta jendeari irribarre bat marraztu zaio aurpegian.
Umeak pianoaren inguruan pilatu dira.
Baita nagusiak ere.
Piano hutsa ez dago bakarrik orain.
Geltokia ez dago hutsik orain, ezta triste ere.
Pianoa bizirik dago orain, eta langileren bat edo beste zoriontsuago iritsiko da lanera, eta bezeroren bati irribarre bat aterako dio agian.
Bezeroa pozik egongo da, eta etxera iristean seme-alabei kasu handiagoa egingo die agian.
Seme-alabak pozak zoratzen egongo dira, eta haien lagunekin detaileren bat izango dute agian.
Lagunak izugarri poztuko dira, eta aitari kontatuko diote agian.
Aitak irribarre egingo du, eta emazteari kontatuko dio agian.
Emazteak goizean, geltokian, bikote bat pianoa jotzen ikusi duela kontatuko dio.
Eta irribarre egingo dute.