Egia esan, ez gara ezer. Ez gara inor.
Momentu honetan bertan, milaka ume ari dira argia lehen aldiz
ikusten, birikak lehertu beharrean oihuka. Beste milaka familia,
lagun, negarrez; galdu dute maite zutenetako bat. Hutsunetxo bat dute
orain bihotzean; ados. Baina urte batzuen buruan, ahaztu egingo dute.
Beren burua behartu beharko dute. Nahi eta nahi ez, ez dira bizitza
osoan negarrez arituko.Urte batzuen buruan, oroitzapen goxo bat
besterik ez da izango. Gazia, agian. Eta bukatu da. Bukatu da! Gazte,
zahar, ospetsu, lagunkoi, bakarti... Bizitzan jenio bat izan ez
bazara, munduaren historian zerbait aldatu ez baduzu, akabo. Ez zara
historia liburuetan agertuko, jendeak ez zaitu gogoratuko. Txarra al
da hori? Ez, ez dut hala ikusten. Bizitzan egin beharrekoa, edo,
behintzat, egin ahal izan duzuna egin baduzu, zergatik damutu? Bizi
ditugun urte guztietan zehar, eskema bat eraikitzen dugu gure
barruan. Umetan, dena da erraza; amatxo, aitatxo, pare bat lagun,
amama eta aitona asko jota. Gaztetan, adar gehixeago irekitzen
zaizkigu. Bat aukeratu; ostia izugarria. Ados, hemendik ez. Beste bat
hartu; honek hobexeagoa dirudi. Hala gabiltza, bide batzuk aukeratuz,
beste batzuk atzean utziz. Gauza batzuei garrantzia emanez; besteei
gero eta gutxiago. Halaxe eraikitzen dugu gure eskema propioa. Ondo
antolatzen badakizu, zorionak. Bestela... zorte on. Zu zara
diseinatzailea, eta zu erratzen bazara, zure gainera eroriko da
eraikin osoa. Zuk sufritu, gainerakoek ''gaixoa...'' pare bat.
Sufrimentua bakoitzarena da, eta inork ez du zuk bezala biziko.
Bakoitzak jakin behar du nola maneiatu; ez dute gainerakoek egingo
zuretzat. Heriotza beste kontu bat da. Naturala bada, hau da, adinak
eragindakoa, onartzen dugu. Adin batetik aurrera, argi dugu denok
heriotza aukera bat dela; datorrenean, malko pare bat eta listo.
Horrela ez denean datoz komeriak. Seme-alabak gurasoak baino lehen
hiltzea. Inoiz gaindituko ezinezko kontua. Betirako markatzen zaitu,
eta bihotzeko hutsune hori ez du inork ez ezerk beteko. Sekula.
Horrek eskema apurtzen dizu guztiz. Berreraikitzea da dagoen zailena.
Horrelakoa da bizitza, eta halabeharrez gaude bere mende. Aprobetxatu beharko dugu dugun aukera hau, beraz.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina